1500 குழந்தைகளின் எலும்புக்கூடுகள் இந்திய வணிக கிடங்கில் மீட்பு! மிரண்டு போன மருத்துவ உலகம்!
இந்திய வணிக கிடங்கில் மீட்கப்பட்ட 1500 குழந்தைகளின் எலும்பு க்கூடுகள்
அமெரிக்காவை சேர்ந்த ஜான் பிச்சயா ஃபெர்ரி சுமார் 5 கோடி மதிப்பிலான மனித எலும்புகளை சேகரித்துள்ளார். சமூக வலைதளங்களில் இவரை பலர் பின் தொடர்கின்றனர்.
அவரது பணி எலும்பியல் துறைக்கு புத்துயிர் அளித்தது. நியூயார்க் நகரத்தின் புரூக்ளினில் உள்ள அவரது கிடங்கிற்குச் சென்றபோது, அவர் சேகரித்த எலும்புகள் மற்றும் அவர் கண்டுபிடித்த கண்கவர் கலைப்பொருட்கள் பற்றிய ஒரு பார்வையை எங்களுக்கு வழங்கினார்.
‘சரியாக சேகரிக்கப்பட்ட மனித எலும்புகள்’ என்றால் என்ன? எலும்பியல் சிகிச்சைக்காக அவற்றை சேகரிப்பதால் என்ன பயன்? இந்த எலும்புகள் மூலம் மனித இனம் மற்றும் அதன் வரலாற்றைப் பற்றி நாம் எவ்வாறு அறிந்து கொள்வது?
மனித எலும்புகளின் சேகரிப்பகம்
“பல வீடுகளின் அடித்தளங்களில், பழங்கால குடியிருப்புகளின் பாதாள அறைகளில் நூற்றுக்கணக்கான, ஆயிரக்கணக்கான மனித எலும்புகள் குவிந்துள்ளன. அவற்றைக் கண்டுபிடிக்கும் மக்களுக்கு அவற்றை என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. இது மனித எச்சங்களின் மிகப்பெரிய சேகரிப்பு ஆகும். சரியான முறையில் சேகரிக்கப்பட்ட மனித எலும்புகளைக் கொண்ட நாடு” என்கிறார் ஜான் பிச்சையா ஃபெர்ரி.
மருத்துவ ஆராய்ச்சிக்காக எலும்புகளை விற்கும் பழக்கம் ஒரு காலத்தில் பிரபலமாக இருந்தது. அந்த அமைப்பு 1980களில் முடிவுக்கு வந்தது. ஜான் பின்னர் கிடைத்த எலும்புகளை வாங்கி தனது சேகரிப்பில் வைத்திருந்தார்.
“இவை மருத்துவ ஆராய்ச்சிக்காக தங்கள் உடலை தானம் செய்தவர்களின் மனித எச்சங்கள். அவை கல்லறைகள் அல்லது புராதன புதைகுழிகளில் இருந்து சட்டவிரோதமாக பெறப்பட்டவை அல்ல. அவை பழங்குடியினரின் எலும்புகள் அல்ல. நான் அத்தகைய பொருட்களை வாங்குவதில்லை,” என்கிறார் ஜான்.
1980கள் வரை, அமெரிக்கா அல்லது ஐரோப்பாவைச் சேர்ந்த மருத்துவ மாணவர்கள் மற்றும் நிபுணர்கள் ஆராய்ச்சி நோக்கங்களுக்காக அசல் மனித எலும்புகளை வாங்க வேண்டியிருந்தது. ஆனால் இன்று இதுபோன்ற ஆயிரக்கணக்கான மனித எலும்புகள் ஏலத்தின் மூலமாகவோ அல்லது குடும்பச் சொத்தாகவோ தனியார் நபர்களால் வைக்கப்பட்டுள்ளன.
“எங்களுக்கு ஒரு மாதத்திற்கு 30 முதல் 50 மின்னஞ்சல்கள் வரும். உதாரணமாக, ‘எங்கள் தாத்தா இறந்துவிட்டார், அவருடைய வீட்டின் அடித்தளத்தில் உள்ள அவரது அறையை நாங்கள் சுத்தம் செய்தபோது, ஒரு மனித எலும்புக்கூட்டைக் கண்டோம். அதை என்ன செய்வது என்று எங்களுக்குத் தெரியவில்லை. , பயமாக இருக்கிறது,” என்கிறார் ஜான்.
தொடர்ந்து பேசிய ஜான், “இவை ஆசிட் மூலம் சுத்தம் செய்யப்பட்ட எலும்புகள் அதனால் டிஎன்ஏ இல்லாததால் டிஎன்ஏ சோதனைக்கு பயன்படுத்த முடியாது. புதைப்பது குற்றம்” என்றார்.
அமெரிக்காவில் உள்ள பெரும்பாலான மருத்துவ அருங்காட்சியகங்கள் பெரிய அளவிலான மனித எலும்புகளைக் கையாளும் வகையில் வடிவமைக்கப்படவில்லை. எனவே மனித எலும்புகள் உள்ளவர்களுக்கு இதை என்ன செய்வது என்ற கேள்வி எழுகிறது,” என்று அவர் கூறுகிறார்.
மனித உடல்களுக்கான கல்லறைக் கொள்ளைகள்
மனித எலும்புகளைப் பற்றி அதிகம் தெரிந்து கொள்வதற்கு முன், மருத்துவ வரலாற்றில் ஒரு விசித்திரமான அத்தியாயத்தைப் பற்றி நாம் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
“17 மற்றும் 18 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் அமெரிக்காவிலும் ஐரோப்பாவிலும் மனித உடல்கள் மற்றும் எலும்புகளுக்கு கல்வித்துறையில் அதிக தேவை இருந்தது. இது கல்லறைகளில் இருந்து சடலங்கள் திருடப்படுவதற்கு வழிவகுத்தது. இதைத் தடுக்க பல சட்டங்கள் இயற்றப்பட்டன. அவற்றில் ஒன்று கொலைச் சட்டம். , 1751.
அதன்படி, கொலைக் குற்றம் நிரூபிக்கப்பட்டால், அவரது உடலை மருத்துவ ஆராய்ச்சிக்கு பயன்படுத்தலாம். இருப்பினும் மனித எச்சங்களுக்கான தேவை குறையவில்லை. நிலைமை மோசமடைந்ததால், கல்லறைகளைச் சுற்றி இரும்பு வேலிகள் மற்றும் கூண்டுகள் போட வேண்டியிருந்தது,” என்கிறார் ஜான்.
உடற்கூறியல் சட்டம் 1832 உயிரற்ற மனித உடல்களை மருத்துவ ஆராய்ச்சிக்கு பயன்படுத்த அனுமதித்தது. சிறைகள், தொழிற்சாலைகள், மருத்துவமனைகளில் 48 மணி நேரத்திற்கும் மேலாக இறந்தவர்களின் உடல்களை வாங்க யாரும் வரவில்லை என்றால், உடல்கள் ஆய்வுக்காக ஒப்படைக்கப்பட்டன.
மருத்துவ ஆராய்ச்சிக்காக இறந்தவர்களின் உடல்களை தானம் செய்யவும் அனுமதி வழங்கப்பட்டது.
1751 இல் ஒரு சட்டம் இயற்றப்பட்டது, ஒரு நபர் கொலைக் குற்றம் நிரூபிக்கப்பட்டால், அவரது உடலை மருத்துவ ஆராய்ச்சிக்கு பயன்படுத்தலாம்.
இந்தியாவில் குழந்தைகளின் எலும்புக்கூடுகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன
“மருத்துவ எலும்பு வணிகம் 1800 களில் தொடங்கியது மற்றும் 1920 முதல் 1984 வரை செழித்தது,” ஜான் குறிப்பிடுகிறார்.
இப்படி ஆரம்பித்த எலும்பு வியாபாரம் உலகம் முழுவதும் பரவியது. 1950களில் எலும்பு ஏற்றுமதியில் இந்தியா முன்னணியில் இருந்தது.
“பல மருத்துவ நிறுவனங்கள், உங்கள் உறவினர்களின் உடலை மருத்துவ ஆராய்ச்சிக்காக தானம் செய்தால், அவர்களின் இறுதிச் சடங்குகளுக்குச் செலவழிப்போம் அல்லது குறிப்பிட்ட தொகையைச் செலுத்துவோம் என்று கூறியது. இது பல குழப்பங்களை உருவாக்கி, பல குற்றங்களுக்கு வழிவகுத்தது” என்கிறார் ஜான்.
மார்ச் 1985 இல் இந்தியாவில் ஒரு அதிர்ச்சியூட்டும் செய்தி வெளிவந்தது, மேலும் வணிகம் உலகளாவிய வீழ்ச்சியைச் சந்தித்தது.
“ஒரு எலும்பு வியாபாரியின் கிடங்கில் 1,500 குழந்தைகளின் எலும்புக்கூடுகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன, இது நடைமுறைக்கு நாடு தழுவிய தடைக்கு வழிவகுத்தது” என்று ஜான் கூறுகிறார்.
இந்தியாவில் இந்தத் தடை காரணமாக மருத்துவ நிறுவனங்கள் செயற்கை எலும்புக்கூடுகளைப் பயன்படுத்தத் தொடங்கின. இன்று மருத்துவ எலும்பு வியாபாரம் மறுவிற்பனை சந்தையாக மாறிவிட்டது. லூசியானா, டென்னசி மற்றும் ஜார்ஜியாவைத் தவிர மற்ற மாநிலங்களில் மக்கள் தங்கள் மனித எலும்புகளை விற்க அனுமதிக்கப்படுகிறார்கள்.
“நாங்கள் பொது மக்களுக்கு எலும்புகளை விற்கவில்லை. பள்ளிகள் மற்றும் பல்கலைக்கழகங்கள் எங்கள் முக்கிய வாடிக்கையாளர்கள். தேடல் மற்றும் மீட்பு குழு உறுப்பினர்கள் எங்கள் இரண்டாவது பெரிய வாடிக்கையாளர்கள்.
அவர்கள் எங்களிடம் இருந்து எலும்புகளை வாங்கி, பிணங்களை கண்டுபிடிக்க மோப்ப நாய்களுக்கு பயிற்சி அளிக்க பயன்படுத்துகிறார்கள். “மோப்ப நாய்கள் இந்த எலும்புகள் மூலம் மனித எச்சங்களைக் கண்டறிய முடியும்” என்கிறார் எலும்பு சேகரிப்பாளரான ஜான்.
ஜான் தனது சமூக ஊடகப் பக்கங்கள் மூலம் மனித எலும்புகள் பற்றிய பொதுக் கருத்தை மாற்ற முயற்சிக்கிறார்.
“இவை வெறும் காட்சிப் பொருள்கள் அல்ல. இவை நம்மைப் போன்ற ஒரு காலத்தில் உயிருடன் இருந்தவர்களின் எலும்புகள். எனவே அவர்கள் மரியாதையுடனும் கண்ணியத்துடனும் நடத்தப்பட வேண்டும். அவற்றைப் பாதுகாக்க எங்களால் முடிந்த அனைத்தையும் செய்கிறோம்,” என்கிறார் ஜான்.
ஏனைய செய்திகளுக்கு